Het is misschien heel cliché om te zeggen maar een belangrijke reden voor mij om in de zorg te willen werken is dat ik graag met mensen wil werken en iets voor een ander wil doen. Er zijn twee gebeurtenissen uit mijn jeugd die dusdanig indruk hebben gemaakt en mij hebben geïnspireerd om de zorg in te gaan. De eerste heeft te maken met mijn opa. Hij heeft lange tijd in het ziekenhuis gelegen en heeft door nierfalen zijn beide benen verloren. Mijn moeder, die zelf ook in de zorg werkt, is toen veel bij hem geweest en heeft voor hem gezorgd. Daar heb ik grote waardering voor. De tweede gebeurtenis betreft een tante van me. Na een CVA waarbij ze halfzijdig verlamd raakte, kon ze niet meer lopen of praten. Het was erg inspirerend om te zien hoeveel zij in haar revalidatie voor elkaar heeft weten te krijgen. Uiteindelijk loopt ze weer en kan ze weer praten. Dat zou nooit gelukt zijn zonder de goede zorg die ze destijds heeft gehad. Dat vind ik zo mooi aan de zorg. En dat die zorg er voor iedereen is hier in Nederland.
Door: Milan Prosec
Zelf werk ik nu als helpende in een verzorgingshuis bij de revalidatie. De mensen daar kunnen niet meer op alle gebieden voor zichzelf zorgen. Ik ondersteun ze waardoor ze weer zelfstandiger worden. Het is mooi om te zien dat een patiënt, na een paar weken geholpen te zijn, weer zelf vanuit bed op een stoel kan gaan zitten. Ik vind het hoopvol om te zien dat mensen ook beter kunnen worden en niet alleen maar slechter. Omdat er deze periode geen bezoek mag komen probeer ik nu ook wat meer aandacht aan de patiënten te geven. Niet alleen werk gerelateerd, maar gewoon een stukje menselijk contact. In het verzorgingshuis is er een gezamenlijke recreatieruimte, waar je iets kunt eten of drinken of televisie kunt kijken. Vaak zitten de bewoners daar te wachten voordat ze ergens naar toe moeten. Ik zie maar weinig mensen die gewoon even een praatje met de bewoners maken. En ik snap wel dat er weinig tijd voor is. De zorg is erop gericht zoveel mogelijk te doen in zo min mogelijk tijd. Dan schieten zulke dingen erbij in. Terwijl ik merk bij mensen die langer moeten revalideren dat ze zulke gesprekken juist zo missen.
Wachttijd
Mijn studie is tot nu toe prima verlopen. Dit jaar hoop ik mijn bachelor te halen en daarna volgen nog de coschappen. Momenteel is er een wachttijd tot anderhalf jaar om daartoe toegelaten te worden. Door de corona-crisis kan dat misschien nog wel langer duren. Iedereen vult die wachttijd anders in, sommigen gaan een minor doen, of een jaartje backpacken. Ik wil die tijd gebruiken om praktijkervaring in de zorg op te doen om zo mijn carrière wat te helpen. Daarom heb ik bij StudentCare gesolliciteerd.
In mijn eerste gesprek werd me al verteld waar zij voor staan en wat zij willen bereiken en dat sprak me erg aan. Ze noemen zich de zorgverbeteraars en dit betekent voor mij concreet dat ze mij de ruimte geven om mezelf te verbeteren en mijn vaardigheden te ontwikkelen. Handelingen die ik beheers kan ik vast laten leggen in een bekwaamheidsboekje. Dat geeft een mooi overzicht van hoe ik beter word. Daarnaast bieden ze tools die helpen ideeën over hoe de zorg beter zou kunnen bespreekbaar te maken. Met de zorgversneller tool kan ik zulke dingen op mijn werk communiceren met mijn werkgever. Op deze manier wordt ruimte gecreëerd om te praten over verbeteringen zonder dat het overkomt als commentaar of kritiek.
Zorg verbeteren
Wat me verrast is hoe simpel verbeteringen kunnen zijn. Op mijn huidige werkplek hadden ze al hand-sanitizer bij de ingang gehangen voordat de corona-crisis goed en wel was uitgebroken. Dit maakt het mogelijk om bij binnenkomst meteen even je handen te reinigen. Op deze manier wordt het je heel makkelijk gemaakt om de hygiëne te verbeteren. Er blijven altijd wel dingen die beter kunnen. Ook als helpende of verpleegkundige kun je daar een rol in spelen. Misschien niet direct in de dagdagelijkse zorg, maar bijvoorbeeld in de animatie voor de cliënten. Laatst was er een volkszanger op het plein van de instelling komen optreden. Zo konden de mensen via de ramen toch nog genieten van zijn liedjes. Dingen die je opvallen en waarvan je denkt dat ze beter of anders kunnen kun je gewoon aangeven. Soms duurt het misschien even, maar ik geloof dat op deze manier de zorg beter wordt.
Mensen vinden nieuwe manieren om dingen te blijven doen. Er mag bijvoorbeeld geen bezoek komen in verpleeghuizen en zorginstellingen. Sommige van onze patiënten snappen niet goed waarom dat zo is. En dan is het mooi om te zien dat familie en vrienden toch blijven langskomen en de bewoners hen door de ramen kunnen zien. Via de telefoon kunnen ze dan met elkaar praten en krijgen ze toch een beetje bezoek. Ook zag ik laatst een ook filmpje waarin een gemeente hun inwoners had opgeroepen om hun 3d printer in te zetten om onderdelen te maken waarmee spatmaskers voor de zorg mee gemaakt konden worden. Mensen die eigenlijk niets met de zorg van doen hebben maar zich toch inzetten de zorg en dus voor elkaar. Uiteindelijk zullen we het toch samen moeten doen.
Hoopvol
Persoonlijk vind ik de maatregelen wel lastig. Vooral omdat je bij bepaalde mensen niet langs kunt gaan. Het liefst zou ik mijn opa en oma ook elke week wel willen zien, maar gelukkig zijn ze nog handig met de telefoon en is beeldbellen een goed alternatief. Tot deze periode voorbij is zullen we het er het beste van moeten maken, samen. Uiteindelijk komen we hier weer goed uit en het is belangrijk ook de positieve dingen ervan in te zien, de mooie initiatieven die er zijn. Ik vind het mooi te zien dat patiënten ook weer worden ontslagen. Dan zie je een grote opluchting dat ze weer de wereld in mogen.
