Manon Ligeon maakt via een andere weg haar droom om arts te worden waar. Een verhaal over experimenteren, ondernemen, je hart volgen en tóch uiteindelijk dokteren.
Uitgeloot
Toen ik het bericht ontving dat ik uitgeloot was voor de studie Geneeskunde, heb ik even wat tijd voor mezelf genomen om te bedenken wat mijn vervolgstap zou zijn. Eventuele aanverwante studies of vergelijkbare studies, zoals Biomedische Wetenschappen of Biologie, trokken mij niet. Ik wilde niet in het medische wereldje zitten en geconfronteerd worden met het feit dat ik geen arts zou worden. Dat zou mij niet gelukkig maken. Dus ik besloot iets geheel anders te gaan doen en schreef me in voor de opleiding Civiele Techniek aan de Technische Universiteit Delft.
Een ervaring rijker
Eenmaal begonnen aan de opleiding Civiele Techniek vond ik de inhoud van deze studie net iets te statisch. Na het afronden van deze bacheloropleiding had ik een ruime keus aan masteropleidingen en heb ik gekozen voor de master ‘BioMedical Engineering’ en de specialisatie ‘Biomaterials and Tissue biomechanics’. Deze opleiding bood mij de mogelijkheid om twee dingen te combineren die ik erg leuk vond: techniek en geneeskunde. Ik heb daarnaast onderzoek gedaan naar orthopedische implantaten. Deze worden gemaakt van lichaamsvreemde materialen, hetgeen risico’s op infecties met zich meebrengt. Met dit onderzoek heb ik meegeholpen aan de ontwikkeling van een implantaat dat zowel botgroei kan stimuleren als infecties kan voorkomen.
Een moeilijke keuze
Voor één van mijn keuzevakken, genaamd Medical Device Prototyping, mochten we een dagje meelopen met artsen om de technische problemen waar zij tegen aanlopen in kaart te brengen. Met als doel een geschikte oplossing te bedenken en een prototype te ontwerpen. Tijdens één zo’n bezoek kwam ik samen met nog twee andere medestudenten in contact met een KNO-arts. Een bijzondere ervaring die me is bijgebleven, was het meekijken naar één van zijn operaties. We zagen toen een aantal dingen die voor verbetering vatbaar waren en zijn werkzaamheden zouden vergemakkelijken. Uiteindelijk hebben we een tastbaar prototype gemaakt met behulp van een 3D printer.
Na de initiële testen bleek het product voldoende potentie te hebben. Deelname aan een incubator programma heeft er toe geleid dat er interesse bleek te zijn naar ons product vanuit verschillende ziekenhuizen en investeerders. Een van deze investeerders was dusdanig geïnteresseerd dat ze met ons in zee wilde gaan, mits wij onze kennis en kunde zouden inbrengen in de vorm van een startup. Ondertussen hadden we alle drie een baan aangeboden gekregen, waardoor we voor een moeilijke keuze kwamen te staan. Bovendien merkte ik dat in de Medische Technische branche vooral bezig was met het bedenken c.q. ontwikkelen van een product en niet zozeer met het verloop van de patiënt.
Omdat ik het patiëntencontact toch belangrijk vind, besloot ik mij in te schrijven voor de opleiding SUMMA, een zij-instroom Geneeskunde master. Na een zware selectie voor de SUMMA opleiding werd ik toegelaten en stond ik voor de keuze om een startup te gaan leiden, weer te studeren of om te werken als ingenieur. Alles tegelijkertijd doen was geen optie, omdat het runnen van een startup een fulltime bezigheid is. Uiteindelijk heb ik voor SUMMA gekozen, want het was duidelijk dat ik mijn droom om arts te worden niet kon laten varen.
Eindelijk op m’n plek
Ik zit nu in mijn tweede jaar van SUMMA en heb het erg naar mijn zin. Mijn interesses zijn breed, waardoor het nu nog lastig kiezen is welke richting ik uit wil gaan. Ik heb gedacht aan orthopedische chirurgie, omdat ik daar met botimplantaten c.q. protheses aan de slag zou kunnen. Andere richtingen zijn ook een optie zolang ik ernaast onderzoek kan blijven doen, om zo toch de brug naar de techniek te maken. Maar belangrijker nog, hoop ik dat ik een goede arts mag worden: de patiënt in goede gezondheid mag brengen en houden, goed blijven luisteren naar en rekening houden met de patiënt.
Om veel ervaring met patiënten op te kunnen doen, ben ik bij TalentCare gaan werken in de thuiszorg. Een studiegenoot heeft me hier enthousiast over gemaakt en ik kon op deze manier klinische ervaring op doen die ik nog miste toen ik net aan SUMMA begon. Ik heb in de thuiszorg veel praktische dingen meegekregen die je als arts niet zo snel zal uitvoeren en toch nuttig kunnen zijn. Wat ik tot dusver geleerd heb van mijn loopbaan is: “When you stumble, make it part of the dance.”
